Μεγαλειώδης εκδήλωση η κοπή Πίτας της Πανπωγωνισιακής Ομοσπονδίας στο HILTON

Μεγαλειώδης εκδήλωση η κοπή Πίτας της Πανπωγωνισιακής Ομοσπονδίας στο HILTON, τη Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2017.

Πηγή: http://www.tzourlakos.com/

Με πολύ μεγάλη επιτυχία, οι Πωγωνίσιοι Απόδημοι, μέλη των Αδελφοτήτων και Ενώσεων της Επαρχίας μας, έκοψαν τη Βασιλόπιττα μαζί με την Δημοτική Αρχή του ΔΗΜΟΥ ΠΩΓΩΝΙΟΥ. Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας είχε οργανώσει άψογα την όλη εκδήλωση και οι Πωγωνίσιοι της Αττικής, καθώς και άλλοι Ηπειρώτες που συμμετείχαν σε αυτήν πραγματικά την απόλαυσαν. Η αίθουσα ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ του ξενοδοχείου ΧΙΛΤΟΝ αποδείχθηκε μικρή, μετά δυσκολίας χώρεσε το μεγάλο πλήθος των προσελθόντων.

Παραβρέθηκαν Προσωπικότητες της Ηπειρωτικής Αποδημίας. Αρχικά, την εκδήλωση άνοιξε εκ μέρους της διοργανώτριας Ομοσπονδίας ο Πρόεδρος της Γρηγόρης Άρμπυρος, ο οποίος ευχήθηκε σε όλους τους παραβρισκόμενους Χρόνια Πολλά, υγεία και κάθε οικογενειακή ευτυχία και έστειλε τις ευχές σε κάθε, όπου Γης, Πωγωνίσιο. Στη συνέχεια, ευχές απηύθυνε ο Πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος Γιώργος Δόσης, της κορυφαίας Οργάνωσης των Ηπειρωτών, ο οποίος παραβρέθηκε συνοδευόμενος από τον Αντιπρόεδρο Κώστα Κωνή, τον Β' Αντιπρόεδρο Κώστα Ζηκόπουλο, τον Έφορο Πολιτισμού Κώστα Μάτσια και τον Έφορο Πνευματικού Κέντρου Χριστόφορο Τζαρτζούλη. Χαιρετισμό απηύθυνε εκ μέρους του Περιφερειάρχη Α. Καχριμάνη ο αντιπεριφεριάρχης Οδυσσέας Πότσης, όπως και ο Πωγωνήσιος τέως Υπουργός Αντώνης Φούσας. Τέλος, ο Δήμαρχός μας Κωνσταντίνος Καψάλης, ως συνδιοργανωτής, αφού ευχήθηκε σε όλους τους συνδημότες ετεροδημότες τα καλύτερα, ενημέρωσε για τα τρέχοντα προβλήματα του Δήμου και τις ενέργειες της Δημοτικής Αρχής.

Η Ομοσπονδία, διά του προέδρου της επιστημονικής επιτροπής Χρήστου Οικονομόπουλου, ετοίμασε μία αξιόλογη και με χειροπιαστά επιχειρήματα, μελέτη με τους άξονες - βάσεις πάνω στους οποίους μπορεί να στηριχθεί η βιώσιμη ανάπτυξη.
Η Ομοσπονδία ως όφειλε μετά το χαμό του καταξιωμένου και μεγάλου πνευματικού τέκνου του ΠΩΓΩΝΊΟΥ Χριστόφορου Μηλιώνη από το ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ (Μέγγουλη), κάλεσε όλους τους παραβρισκόμενους να εγερθούν και να κρατήσουν ενός λεπτού σιγή. Ακολούθησε τιμητικά ένα Πωγωνίσιο μοιρολόι.
Στη συνέχεια το Δ.Σ. υλοποίησε Ομόφωνη Απόφασή του και διά του Προέδρου του απένειμε τιμητική διάκριση στον Ευπατρίδη Ηπειρώτη Ελευθέριο Γείτονα, τον Αγωνιστή για την πνευματική, πολιτιστική και οικονομική πρόοδο των Ηπειρωτών και ιδιαίτερα των Πωγωνισίων και του ενιαίου Πωγωνίου. Συγκινημένος απεδέχθη την τιμή και απευθύνθηκε ευχαριστώντας, επαναφέροντας στην επικαιρότητα δύο σημαντικότατες προτάσεις για την περιοχή μας.

Ακολούθως, το μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας και Πρόεδρος της Αδελφότητας Δρυμάδων Βασίλης Νεάνθης, μίλησε για την Πωγωνίσια φορεσιά και τις μικρές παραλλαγές της. Πολύτιμη και η βοήθεια της Αγάθης Γούμενου, η οποία παρουσίασε τα κομμάτια της φορεσιάς και φακιόλησε την κόρη της όπως διδάχθηκε την τέχνη από την Βησσανιώτισσα γιαγιά της.

Τέλος, με τις Ευλογίες του Πατέρα Χριστόδουλου από το Δελβινάκι και του εκπροσώπου του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ.κ. Ιερώνυμου, ο Πρωτοπρεσβύτερος του Ιερού Ναού Αγίου Αιμιλιανού του Λόφου Σκουζέ Πατέρας Νικόλαος Αργυρόπουλος με βοήθεια του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Πωγωνίου κ. Βασιλείου Μάτσια, έγινε το κόψιμο της Βασιλόπιττας όπως αρμόζει σε Ορθόδοξους Χριστιανούς. Η καλλίφωνος χορωδία της Πανηπειρωτικής, υπό τη διεύθυνση του αγαπητού μας Πωγωνίσιου Βαγγέλη Κώτσιου έψαλλε τα κάλαντα και μαζί με την Πωγωνίσια ζυγιά συνόδεψαν τα κορίτσια στο χορό. Έλαβαν μέρος στη χαρούμενη αυτή γιορτή, εκτός από την χορωδία που ευγενικά προσφέρθηκαν για να συμμετάσχουν, το χορευτικό συγκρότημα των Ηπειρωτών ΑΧΑΡΝΩΝ και το χορευτικό των Ηπειρωτών ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ τους οποίους ευχαριστούμε πολύ. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τον κ. Κώστα Μάτσια, συμπατριώτη μας και έφορο πολιτιστικών της Πανηπειρωτικής Σ.Ε. για την συμβολή του στην επιτυχία του καλλιτεχνικού μέρους της εκδήλωσης.

Τέλος γίνεται γνωστό ότι κατά την κλήρωση της λαχειοφόρου, τυχερή υπήρξε η κ. Μαρίκα Γκόνη. Κέρδισε την κρεβατοκάμαρα ευγενική προσφορά του κ. Σταύρου Μπούνταλη, Αντιπροέδρου της Αδελφότητας Αγίας Μαρίνας Πωγωνίου, χωρίς την χορηγία του οποίου αλλά και την αγάπη των συμπατριωτών μας που εξάντλησαν τους λαχνούς δεν θα ήταν δυνατή η πραγματοποίηση της εκδήλωσης με δωρεάν κέρασμα και είσοδο στο ΧΙΛΤΟΝ.

Όπως στο καλοκαιρινό μας συνέδριο, έτσι και σε αυτή την εκδήλωση η Ομοσπονδία έδωσε σε όποιον παραγωγό Πωγωνισίων προϊόντων επιθυμούσε, την ευκαιρία να εκθέσει και να πωλήσει τα προϊόντα του. Έτσι στο πολυτελές ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΧΙΛΤΟΝ εμφανίστηκαν προϊόντα της Πωγωνίσιας Γης και αυτό ας αξιολογηθεί ανάλογα.

Εκ της Γραμματείας της Ομοσπονδίας
http://www.tzourlakos.com/

Amazing clothing hacks you should know

Οδοιπορικό στο Κεράσοβο

Οδοιπορικό στο Κεράσοβο από www.tzourlakos.com

Η κεντρική μας βρύση

Διαδρομή Χάνι Δελβινάκι-Κεράσοβο-Ψηλόκαστρο

Διαδρομή Κεράσοβο- Στρατίνιστα

Παραδοσιακά Επαγγέλματα

Μαξιλάρια Αργαλειού

Β. Λήψεις από εκδηλώσεις

Πανηγύρι Κερασόβου Πωγωνίου (16-08-2015)

Ετήσιος Χορός Αδελφότητας Κερασοβιτών 2015

Πανηγύρι Κερασόβου Πωγωνίου ‎(17-08-2014)‎

Συναυλία ‘Του Μοιρολογιού το Μύρο‘ ‎(Κεράσοβο Πωγωνίου, 13 Αυγούστου 2014- απόσπασμα 1)‎

Συναυλία ‘Του Μοιρολογιού το Μύρο‘ ‎(Κεράσοβο Πωγωνίου, 13 Αυγούστου 2014- απόσπασμα 2)‎

Συναυλία ‘Του Μοιρολογιού το Μύρο‘ (Κεράσοβο Πωγωνίου, 13 Αυγούστου 2014- απόσπασμα 3)

Συναυλία ‘Του Μοιρολογιού το Μύρο‘ (Κεράσοβο Πωγωνίου, 13 Αυγούστου 2014- απόσπασμα 4)

Εκπομπή "Ελλήνων Δρώμενα: γεια σας Χαληγιάννηδες" (31/05/2014)

Βασιλόπιτα- Χορός 2014 ‎(Λήψη 1)‎

Βασιλόπιτα- Ετήσιος Χορός 2014 (λήψη 2)

Πανηγύρι Κερασόβου 2013 (Λήψη 1)

Πανηγύρι Κερασόβου 2013 ‎‎(Λήψη 2)‎‎

Πανηγύρι Κερασόβου 2013 ‎‎‎(Λήψη 3)‎‎‎

Πανηγύρι Κερασόβου 2013 ‎‎‎(Λήψη 4)‎‎‎

Πανηγύρι Κερασόβου 2013 ‎‎‎(Λήψη 5)‎‎‎

Πανηγύρι Κερασόβου 2013 ‎‎‎(Λήψη 6)‎‎‎

Πανηγύρι Κερασόβου 2012 ‎‎

Ετήσιος Χορός

Πανηγύρι Κερασόβου Πωγωνίου 2008 (Ανθούλα Νούση)

Χορευτικό από Κεράσοβο Πωγωνίου- απόσπασμα 1

Χορευτικό από Κεράσοβο Πωγωνίου- απόσπασμα 2

Χορευτικό από Κεράσοβο Πωγωνίου- απόσπασμα 3

Σχόλια

3 useful hacks with plasti

6 brilliant plastic bottle

Η Ελληνική γλώσσα!

Η Ελληνική γλώσσα!

H Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις. είναι από την Ελληνική γλώσσα.. (βιβλίο Γκίνες)

Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ' αυτήν δεν υπάρχουν όρια.
(Μπιλ Γκέιτς, Microsoft)

Η Ελληνική και η Κινέζικη. είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και.....στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική.
(Francisco Adrados, γλωσσολόγος).

Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμοΜόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, τοατύχημα από τοδυστύχημα, το συμφέροναπό το ενδιαφέρον.

Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.

Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.

Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί). Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.

Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης. Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.

Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της.

Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιο φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.
Η ΣΟΦΙΑ

Στη γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε να ισχύει. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι' αυτό το λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.

Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».

Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρ=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι. ( ΣημείωσηΒΜ από το αρ προέρχονται και αρουραίος καθώς άργυρος, άργιλος κτλ.)

Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).

Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για τη σκέψη.

Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» - ελαττώνει ως ανθρώπους - και μας φθίνει μέχρι και την υγεία μας. Και, βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει, πως το λέμε; Μα, φυσικά, «άφθονο».

Έχουμε τη λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έλθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι το φρούτο όταν είναι άγουρο ή σαπισμένο και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή, σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.

Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά . Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία!!!

Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε (σε αρχική φάση οι Θεοί) ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας ευχαριστείται, αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά). Άρα, για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και γιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με τη σωματική μας υγεία.

Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο.

Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που μόνο Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα,statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.

Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με τη σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.

«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.

Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μπορείς να μιλάς σωστά σημαίνει ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.
Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ

Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία αφού προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.

Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:

«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντηθώ αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».

Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα - μητέρα των εννοιών μας - μου απεκάλυπτε ένα άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».

Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.

Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.

«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ' εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.

Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να θαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».

Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας, του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ό,τι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.

Η Ελληνική γλώσσα επιβλήθηκε αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της.

Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».