VIDEO
Η Πωγωνιανή ή αλλιώς Βοστίνα, όπως είναι το παλαιό της όνομα (μέχρι το 1928) , είναι ένα ακριτικό ορεινό χωριό της Ηπείρου στην Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων. Απέχει 67 χλμ. από τα Ιωάννινα, χτισμένο σε υψόμετρο 740 μ] στο όρος Μπόζοβο και βρίσκεται 15 χλμ. βορειοδυτικά του Δελβινακίου, κοντά στα σύνορα με την Αλβανία.Σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει ως πληθυσμό 425 κατοίκους. Η κύρια ασχολία τους είναι η κτηνοτροφία. Παρ' όλα αυτά διαθέτει γυμνάσιο και λύκειο, στο οποίο όμως η πλειοψηφία των μαθητών αποτελείται από μετανάστες της Βορείου Ηπείρου. Από τις αρχές του περασμένου αιώνα, όταν η Πωγωνιανή ήταν το κεφαλοχώρι της περιοχής, πολλά παιδιά από φτωχές οικογένειες έρχονταν να φοιτήσουν στα σχολεία του χωριού, διαμένοντας στο οικοτροφείο. Παρότι σήμερα το χωριό έχει σχεδόν ερημωθεί, το οικοτροφείο συνεχίζει να επιτελεί το λειτούργημά του στεγάζοντας τα παιδιά από τη Βόρεια Ήπειρο. Παράλληλα αποτελεί μία καλή λύση μπρος στο φάσμα της ανεργίας που αντιμετωπίζουν οι ντόπιοι κάτοικοι. Έχει δημιουργηθεί ένα σύγχρονο Κέντρου Παιδικής Προστασίας που εξασφαλίζει την ασφαλή και αξιοπρεπή διαβίωση για τα παιδιά που φοιτούν καθώς και Γεωργικό σχολείο που στοχεύει στην κατάλληλη εκπαίδευση σε τομείς του πρωτογενούς τομέα. Το Δελβινάκι είναι χωριό του νομού Ιωαννίνων. Αποτελεί ιστορική έδρα του δήμου Πωγωνίου και έδρα της Δημοτικής Ενότητας Δελβινακίου. Μέχρι το 2011 υπαγόταν στην επαρχία Πωγωνίου και είναι κτισμένο σε υψόμετρο 700 μέτρων μεταξύ των βουνών Κασιδιάρη και Κουτσοκράν]. Παράλληλα είναι η έδρα της Μητρόπολης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης. Απέχει περίπου 70 χλμ από τα Ιωάννινα και σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του ανέρχεται σε 772 μόνιμους κατοίκους. ο Δελβινάκι φέρεται να κτίστηκε κατά τα τέλη του 11ου αι ενώ έτερες εκδοχές, τοποθετούν την ίδρυση του οικισμού το 1691 ή γύρω στα 1620 με την σύμπτυξη μικρών οικισμών όπως η Γάλιανη, ο Κλοκός, η Μεσσαριά, η Σωτήρα, η Πλασιάβιστα. Κατά τους τελευταίους αιώνες της Τουρκοκρατίας διέθετε Παρθεναγωγείο και Αρρεναγωγείο στο οποίο δίδαξαν κατά τον 19ο αιώνα ο ιερομόναχος Κωνστάντιος και ο ποιητής Γεώργιος Γαζής. (Σήμερα στεγάζεται το Δημοτικό Ελεύθερο Ανοικτό Πανεπιστήμιο). Άξιο αναφοράς είναι και το μεγάλο μεταναστευτικό κύμα των Δελβινακιωτών προς διάφορες περιοχές όπως η Κωνσταντινούπολη, η Μολδοβλαχία, η Ρωσία για βιοποριστικούς κυρίως λόγους. Τον Μάιο του 1806, επισκέπτεται το Δελβινάκι ο Γάλλος περιηγητής Πουκεβίλ, ο οποίος παρακολούθησε την εορτή του πολιούχου Αγίου Αθανασίου, ενώ ανέφερε πως ο πληθυσμός του οικισμού ανερχόταν σε περίπου 600 κατοίκους. Το 1813 επισκέπτεται τον οικισμό και ο Άγγλος περιηγητής Τόμας Χιουζ, ο οποίος κάνει ιδιαίτερη μνεία στις διώξεις που είχαν υποστεί οι Δελβινακιώτες από το καθεστώς του Αλή Πασά, εξαιτίας της άρνησής τους να υποταχθούν στην εξουσία του, ενώ την ίδια χρονική περίοδο, μεταβαίνει στην περιοχή και ο Χένρυ Χόλλαντ, που αναφέρει και αυτός με τη σειρά του τις διώξεις που υφίσταντο οι κάτοικοι από τον Αλβανό πασά, μέσω της βαριάς φορολογίας αλλά και της εκτεταμένης παρουσίας Αλβανών στρατιωτών στον οικισμό. Μεταξύ των ετών 1829 και 1834, το Δελβινάκι πυρπολήθηκε δύο φορές: την πρώτη από τον Αλβανό Σιλιχτάρ Μπότα και την δεύτερη από τον πασά των Ιωαννίνων Εμίν ή Ιμίν Πασά. Την ίδια εποχή, ο πληθυσμός του ανερχόταν σε περίπου 2000 Έλληνες, οι οποίοι απασχολούνταν κυρίως με την γεωργία Το 1872, μετά από ενέργειες του ιατρού και λόγιου, Κωνσταντίνου Ηροκλή Βασιάδη, ιδρύθηκε στο Δελβινάκι το εκπαιδευτικό ίδρυμα των Πιερίδων. **εικονες & βιντεακια by © MotoWanax με αφορμη το 4ο Ανταμωμα Φιλων Μοτοσυκλετας στα Γιαννενα από 8-10 Ιουλιου 2022
