.
Το Γεφύρι της Κόνιτσας, χτίστηκε το 1869 (με επιδιορθώσεις λόγω μερικής κατάρρευσης το 1870-1871)από συνεργείο 50 μαστόρων με πιθανολογούμενο επικεφαλής τον Πυρσογιαννίτη πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο, έναν αγράμματο λαϊκό τεχνίτη. Σίγουρο πάντως είναι ότι ο πρωτομάστορας του γεφυριού της Κόνιτσας ήταν αυτός που τρία χρόνια νωρίτερα είχε χτίσει το γεφύρι της Πλάκας. Η κατασκευή του έγινε με δωρεές των κατοίκων της πόλης και κυρίως του τραπεζίτη των Ιωαννίνων Ιωάννη Ζ. Λούλη, καταγομένου από την Αετορράχη (Κοτόρτσι) των Κατσανοχωρίων, ο οποίος διέθεσε περίπου τα μισά από τα 120.000 γρόσια (πολύ μεγάλο ποσό για την εποχή) που κόστισε η κατασκευή του. Βρίσκεται στην νοτιοδυτική άκρη της πόλης, ακριβώς στην είσοδο της χαράδρας του Αώου ποταμού, τον οποίο και γεφυρώνει. Πρόκειται για ένα μονότοξο λιθόκτιστο γεφύρι που διακρίνεται για το τεράστιο τόξο του καθώς θεωρείται το υψηλότερο μονότοξο των βαλκανίων. Συγκεκριμένα, το άνοιγμα του τόξου υπολογίζεται στα 35,60 μ. ενώ το ύψος του φθάνει τα 19,25 μ. Κάτω από την καμάρα του, υπάρχει μια καμπάνα η οποία σήμαινε για να προειδοποιήσει τους περαστικούς να μην διαβούν το γεφύρι όταν φυσούσε δυνατός άνεμος από το εσωτερικό της χαράδρας, οπότε και υπήρχε κίνδυνος να παρασυρθούν και να πέσουν. Κάτω δεξιά από το γεφύρι, ένα ωραίο μονοπάτι οδηγεί προς τη μονή Στομίου.
