Ακούστε αγαπημένα ξένα τραγούδια από το 1940 έως το 2000.


Κάνε κλικ στη δεκαετία που σ'ενδιαφέρει
για ν'ακούσεις αγαπημένα ξένα τραγούδια.

 1960
 
 1970
 
 1990
 
 1941
 
 1951
 
 1961
 
 1971
 
 1991
 
 1942
 
 1952
 
 1962
 
 1972
 
 1982
 
 1992
 
 1943
 
 1953
 
 1963
 
 1973
 
 1983
 
 1993
 
 1944
 
 1964
 
 1974
 
 1984
 
 1994
 
 1945
 
 1975
 
 1985
 
 1956
 
 1966
 
 1976
 
 1957
 
 1967
 
 1977
 
 1987
 
 1948
 
 1968
 
 1998
 
 1959
 
 1969
 
 1979
 
 1989
 

ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ

Η αρτηριακή υπέρταση θεωρείται ένας από τους βασικότερους λόγους που μπορεί να προκληθεί οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο εάν δεν αντιμετωπισθεί σωστά, γι' αυτό άλλωστε απασχολεί όχι μόνο τους γιατρούς ως ιατρικό πρόβλημα αλλά και την κοινωνία ως κοινωνικό πρόβλημα.

Γενικότερα, η αρτηριακή υπέρταση προκαλεί ή και επιταχύνει την αθηροσκλήρωση, η οποία είναι υπεύθυνη για όλα τα ισχαιμικά επεισόδια και τις ισχαιμικές βλάβες των οργάνων και των ιστών.
Έτσι, όταν η αρτηριακή υπέρταση αντιμετωπίζεται σωστά, ο μέσος όρος
επιβίωσης και η νοσηρότητα του πληθυσμούεπηρεάζονται ουσιαστικά. Η
μακροβιότητα και η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων που έχουν
καταφέρει να ρυθμίσουν σωστά την αρτηριακή τους πίεση θεωρούνται
δεδομένα.

Ποιες τιμές αρτηριακής πίεσης χαρακτηρίζουμε ως υπέρταση;



Φυσιολογική πίεση
< 120
και
< 80
Προϋπέρταση
120 - 140
ή
80 - 90
Υπέρταση σταδίου 1
140 - 160
ή
90 - 100
Υπέρταση σταδίου 2
> 160
ή
> 100

Γεώργιος Σουρής

Γεώργιος Σουρής (1853-1919) - Πάντα επίκαιρος.

Γεώργιος Σουρής (1853-1919) - Πάντα επίκαιρος.
Ποιός είδε κράτος λιγοστό
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;
Νά 'χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;
Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που 'χει
στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας.
Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,
τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;
>> Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία….. αλλά τελικά πεθαίνει.