.
Στο προηγούμενο σημείωμά μου (28-3-2024 «Πωγώνι. Αναζητώντας τον «ξεχασμένο τουρισμό») στον «Πρωϊνό Λόγο» κατέληγα με ένα απογοητευτικό και έντονα αποκαρδιωτικό προσκλητήριο: «Ελάτε να γνωρίσετε τα ερημοχώρια μας, να ακούσετε τον αντίλαλο της ερημιάς. Να περπατήσετε σε ξεχασμένα μονοπάτια. Να απολαύσετε το φυσικό περιβάλλον με περισυλλογή και μια σιωπηλή μοναξιά». Δεν πήρα, και δεν περίμενα, να πάρω κάποια «αρμόδια» στατιστική απάντηση για την περιγραφόμενη ερημοποίηση και εγκατάλειψη των χωριών του Πωγωνίου και του «ξεχασμένου τουρισμού». Η σιωπή ήταν βέβαια μια επιβεβαίωση στα όσα ιστορικά κατέγραψα με περιγραφή και όνομα.
Έλα όμως, που απρόβλεπτα σε λίγες μέρες και μέσα από το μεγάλο κανάλι του ΣΚΑΪ, έπεσα σε ένα ρεπορτάζ «τουρίστα» που έφθασε στα ερημοχώρια του Πωγωνίου, αναζητώντας άνθρωπο! Αλλά ας περιγράψω την έκτακτη ανταπόκριση του γνωστού Πατρινού τηλεοπτικού ρεπόρτερ Χρήστου Στρατουλάκου όπως την περιέγραφε με το μικρόφωνο στο χέρι:
«Έφθασα στα ακριτικά χωριά του Πωγωνίου. Στο χωριό Κακόλακκος δεν βρήκα ούτε έναν κάτοικο. Στο επιμεθόριο χωριό Δρυμάδες μου είπαν ότι υπάρχουν τέσσερεις κάτοικοι. Κι σε άλλα χωριά, η ίδια κατάσταση».