Η Πίτα του Ηπειρώτη 2018 - ΣΕΦ

---

20180228 37299

ΙΩΑΝΝΙΝΑ 21/2/2018

City of Athens - A Portrait of a Changing Metropolis

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΘΕΟΓΕΦΥΡΟ 17/ 2/ 2018

Η Απελευθέρωση των Ιωαννίνων

Η Απελευθέρωση των Ιωαννίνων

Στις, 21 Φεβρουαρίου, του 1913, ο ελληνικός Στρατός,μετά από σκληρές μάχες που κράτησαν πάνω από τέσσερις μήνες συνολικά, κυριεύει το οχυρωμένο Μπιζάνι και απελευθερώνει τα Ιωάννινα από τους Τούρκους, που είχαν ήδη κλείσει πάνω από 480 χρόνια σκλαβιάς.
Ο Εσάτ Πασάς αναζητά όλη τη νύχτα το στρατηγείο του διαδόχου Κωνσταντίνου για να παραδοθεί. Οι αιχμάλωτοι φτάνουν τους 30.000.


Τα προηγηθέντα της μάχης του Μπιζανίου

Μετά την ταπεινωτική ήττα της Ελλάδας στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, η επανάσταση του Στρατιωτικού Συνδέσμου στο Γουδί το 1909 και η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Ελευθέριο Βενιζέλο τον επόμενο χρόνο θεμελίωσαν τον αστικό μετασχηματισμό της χώρας και την ώθησαν στα πρώτα βήματα προς τη δημιουργία ενός σύγχρονου κράτους, σύμφωνα με τα πρότυπα των δημοκρατιών δυτικού τύπου. Την ίδια εποχή περίπου στην Τουρκία η επανάσταση των Νεοτούρκων έδινε υποσχέσεις στα υπόδουλα ακόμη τμήματα των Βαλκανίων για περισσότερο ελαστική διακυβέρνηση εκ μέρους της Πύλης. Γρήγορα όμως οι ελπίδες διαψεύσθηκαν και οι επαγγελίες για ισονομία όλων των πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ξεχάστηκαν. Ο σοβινισμός των Νεοτούρκων εκφράστηκε με τη μεγαλύτερη καταπίεση των χριστιανικών πληθυσμών.

Αργίες 2018

1 Ιανουαρίου    Δευτέρα    Πρωτοχρονιά
6 Ιανουαρίου    Σάββατο    Θεοφάνεια
19 Φεβρουαρίου    Δευτέρα    Καθαρά Δευτέρα
25 Μαρτίου    Κυριακή    Επέτειος της Επανάστασης του 1821
6 Απριλίου    Παρασκευή    Μεγάλη Παρασκευή
8 Απριλίου    Κυριακή    Άγιο Πάσχα
9 Απριλίου    Δευτέρα    Δευτέρα του Πάσχα
1 Μαΐου    Τρίτη    Πρωτομαγιά
28 Μαΐου    Δευτέρα    Αγίου Πνεύματος
15 Αυγούστου    Τετάρτη    Κοίμηση της Θεοτόκου
28 Οκτωβρίου    Κυριακή    Επέτειος του Όχι
17 Νοεμβρίου    Σάββατο    Επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου
25 Δεκεμβρίου    Τρίτη    Χριστούγεννα
26 Δεκεμβρίου    Τετάρτη    Δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων

Polis from Errika Zacharopoulou on Vimeo.

ΤΟ ΜΑΤΙ

Μάτι

1. 1. Το μάτι
2. 2. Χρησιμοποιούμε τα μάτια μας σχεδόν σε όλες τις δραστηριότητές μας και στηριζόμαστε στην όραση περισσότερο απ’ όλες τις αισθήσεις μας. Τα μάτια μας είναι ευαίσθητα όργανα που μοιάζουν με φωτογραφική μηχανή και μας επιτρέπουν να διακρίνουμε και να αντιλαμβανόμαστε τα σχήματα , τα χρώματα , τις διαστάσεις των αντικειμένων, τις αποστάσεις και το χώρο γύρω μας. Τα μάτια μας είναι σαν μια πολύπλοκη φωτογραφική μηχανή και ένας υπολογιστής μαζί.

Ηπειρώτικη Μουσική

Το δημοτικό Ηπειρώτικο τραγούδι, όπως το ξέρουμε σήμερα, έχει ιστορία δύο αιώνων. Πριν από αυτή την περίοδο, η μουσική ήταν φωνητική και συνοδευόταν από μια φλογέρα ή κάποιο κρουστό, όπως το νταούλι και το ντέφι. Η «σημερινή» ηπειρώτικη μουσική, χαρακτηρίζεται και ξεχωρίζει από οποιαδήποτε άλλη, λόγω του μελωδικού χρώματος που την περιβάλλει. Οι μελωδικές γραμμές είναι σύντομες και ο ήχος λυπητερός. Ακόμα και εύθυμα τραγούδια, ηχούν «βαριά». Η λιτότητα και αγριότητα του βραχώδους και ορεινού τοπίου της Ηπείρου, αντανακλάται επακριβώς στο ύφος της μουσικής της περιοχής. Κάθε πληθωρικότητας είναι περιττή.

Η φλογέρα
Ένα από τα κύρια ηπειρώτικα όργανα, και διαδεδομένο σε όλη την Ελλάδα,

Ιστορία της Ηπείρου

Λεπτομερής ιστορική αναφορά για την Ήπειρο είναι δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Οι αρχαίες πήγες που κάνουν αναφορά στην Ήπειρο είναι ελάχιστες και όσες διασώζονται, δυστυχώς δεν τεκμηριώνουν μια ολοκληρωμένη και σαφή εικόνα.
Ένας από τους σημαντικότερους λόγους είναι πως, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ελλάδα όπου επικράτησε το πρότυπο της πόλης-κράτους, οι κάτοικοι της Ηπείρου, λόγω της γεωφραφικής μορφής και θέσης της, ζούσαν κυρίως σε μικρές πόλεις και χωριά, ευπαθή και εκτεθημένα στις πολύ συχνές βαρβαρικές εισβολείς από το Βορά. Οι εισβολείς, κατά τη διάρκεια των αιώνων μετέβαλαν αναρίθμητες φορές τη δομή και τη μορφή της Ηπείρου, καθιστόντας το μακρινό παρελθόν της, σκοτεινό και δυσπρόσιτο.

Σύμφωνα με τις ελάχιστες αναφορές και στοιχεία, η Ήπειρος κατοικείται από τα παλαιολιθικά χρόνια. Εκείνη την εποχή, οι κάτοικοί της ήταν κυρίως κυνηγοί και ποιμένες. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της περιόδου, είναι οι μεγάλoι τύμβοι στους οποίους θάβονταν οι ηγέτες της εποχής. Οι τύμβοι αυτοί είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά με εκείνους που κατασκευάστηκαν αρκετά αργότερα από τους Μυκηναίους, ένα γεγονός που βέβαια δεν είναι τυχαίο, και το οποίο μαρτυρά τη συγγένεια μεταξύ των Ηπειρωτών των παλαιολιθικών και νεολιθικών χρόνων, και των Μυκηναίων της εποχής του Χαλκού. Μερικά από τα ευρήματα της περιόδου που σώζονται, είναι το Νεκρομαντείο του Αχέροντα ποταμού και το Μαντείο της Δωδώνης.




Μαντείο της Δωδώνης